"Ey Rabbimiz! Üzerlerimize sabır dök, ayaklarımızı sabit tut ve kâfirler topluluğuna karşı bize yardım et!"
Rabbimiz bize sabrını dök. senden gelecek yardıma öyle muhtacızki.. sabrın sonu selamettir derken büyükler sabretmeyi öğretmemişler.
bize senin sabrın gerek yüce rabbim. bize senin yardımın...
artık nelere sabredeceğim bilemiyorum.. yada ben sabretmeyi bilmiyorum. Yoruluyorum.. Sabretmeye çalışırken yanlız kalmaktan yoruluyorum. Sabır müminin en büyük silahıyken o silahı kullanmayı bilmemek ne kötü..
Sabırsızız.....
Bilmiyoruz...
Sabrı öğretmediler bizlere hiç büyüklerimiz...
Ağlarken bebeğimiz nasıl sabredelim öğretmediler.
Bizi yıprattılar işlerin güçlerin hengamenin ortasında yıprandıkda evlatlarımıza sabrımız kalmadı.
Bebeğimiz ağlarken sabrın ne olduğunu öğrenemedk.
Çünkü sabrımızı tükettiler bizim.
Yordular yada kendi kendimizi yorduk.
Kadın dediler tüm yükü üzerimize yüklediler..
Kadın her işi yapar dediler ve sadece seyrettiler.
Yüklenmeye uğraşırken tüm dertleri evlatlarımıza yükledik sinirleri
Rabbim üzerimize sabrını dök...
Bizi ES-SABIR ismi şerifinle terbiye eyle..
CUMAMIZ BEREKETLER VE SABIRLAR GETİRSİN....DUA İLE...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder